o vento

Tuiy, miña cidade.

Na fortuna e na derrota.

Esta o camiño.

“o vento murmuraba,

Soñaba,

Mais non dormía.”

Na fortuna e na derrota,

As duas levan a misma gloria.

Os ventos eran continuos,

O río estaba crecido,

O tempo era calido,

Baixo o sombrío.

a fortuna e a derrota,

Ambas camiñan da man,

Na ventura do soñado

Sendo fortuna si foi ben pensado,

Derrota si mal imaxinado,

Tuiy, miña cidade.

Gardate de tanta vanidade,

Comunicate con humildade.

Que na fortuna e na derrota,

a paciencia tamen se agota.

E na gloria do prometido,

O fracaso de non haber cumplido.

Tuiy, miña cidade.

¿Qué mal fixemos nos?

Para merecer estes gobernantes.

“o vento murmura,

Soña,

Mais non esta dormido.”