D.E.P.

 

 y cuenta el de la triste figura, allá en Tuiy, su ciudad:

 

Descansa En Paz.

adeus Xoaquin.

Un forte apreta, neste adeus que marca a natureza.

Que Deus che siga levando por todas as festas,

Xoaquin de Amorin,

Xan das Bolas, foi como o coñecin.

Eu era un neno, e ti xa durmias na víspera da Guía no palleiro.

Toda unha vida indo de festa en festa,

tocando a armónica diante da orquesta.

Boa persoa, desas que encaixan unha broma.

Con caixiñas de tabaco, dispostas como nos xogo dos bolos, diante do palco, Xoaquin por un viño apostando.

-”aquel que tire mais que min, pagolle un viño, sinon mo paga el a min.”

gañara ou perdera, el sempre bebía unha fecha de viño, pola patroa da festa.

o achegarse para votar un baile.

Cantas risas e sobresaltos,

cando alí os rapaces dábamos os últimos saltos.

Cantos alegres momentos ao redor dos ultimos compases da orquesta,

cantas historias nos acompañan na nosa memoria.

Si, podo asegurar que nin existiu nin existira persoa neste mundo, que percorrera tanta festa popular, dente o Alivio en Tomiño, hasta as Dores en Guillarei, alí estaba de vispera preparando a ofrenda do viño no altar.

Alí estaba para levantar o animo popular.

Deus, teno cerca de ti. Diante da banda de musica, en todos os pasaruas que a Santo deboto se che ofreza.

Adeus amigo Xoaquin,,, e que Deus te teña no millor festin.