Recortes de un tiempo venidero.

y cuenta el de la triste figura, allá en Tuiy, su ciudad:

Recortes de un tiempo venidero.

Palabras palabras palabras.

Estan nosos amigos cas tixeiras as costas, recortando ideas duns e doutras. E so se diferencian nos colores, vivos e soeces colores, que imprimen condicións, simples conclusións.

-se me fai que casi todos dicen o mesmo, dixo Sancho nun intento por comprendelos.

 E ninguen vai mais alá do previsto, seguiu decindo.

-so os de bo corazón son dignos, dixo don quijote entre suspiros, e como estes habelos ainos en todos lados, apelemos ao seu espiritu, e que voten.

Que Voten voten voten, e non deixen de votar hasta chegar ao final.

Votemos por nos, polas nosas ideas,

Votemos por todo aquilo que queremos,

Votemos por nos mesmos,

Votemos como Sociedade que conforma o pensamento.

Votemos a eses, que nos saen de dentro.

e non deixemos de votar hasta chegar ao final.

Votemos, e tanto na ascensión como descenso, reflexionemos, reflexionemos sobre a Sociedade que queremos.

-eu votaria meu señor, a aquel que comprenda que a primeira necesidade que as xentes se lle presenta, e ter un trozo de pan enriba da mesa.

-mudemos as triviais políticas, por Políticas fundamentais.

 Eu non o miro dificil, pois todos temos capacidade de razoar o posible.

Un pequeno vento de ventura, e alzara vuelo, non o dues Sancho, que la humanidad va corriguiendo segun va aprendiendo. E dalle tempo ao tempo.