Mamaaaaaaaaaa,

y cuenta el de la triste figura, allá en Tuiy, su ciudad:

No “mes das Nais”, un bico miña nai.

Por maio, que os espíritus desperten con agrado.

E Deixemos que nosas Nais nos acompañen no noso labor diario.

                                            

Demos libertad a todas las almas y que con alegres compases alcancen y comprendan sus partes.

Para a Nai de todas as Nais, para as Nais de toda a sociedade.

Para as Nais de toda a humanidade.

Y porque Los sueños siempre son alcanzables.

Un bico grande.

-mamaaaaaaaaaa,

Mamaaaaaaaaaa,

Mamaaaaaaaaaa.

Quero un abrazo profundo que limpie todo pensamento absurdo,

e que apacigüe nosos sentimentos mais confusos.

Un apreta fuerte miña Nai, un apreta que transmita paciencia,

e que sexa quen de darme unha boa conciencia.

Un apreta fuerte, miña nai,

e que nos una, na eternidade do noso consciente.

Un apreta que tranquilice o presente.

Un bico miña Nai, e ainda que me tomen por loco, feliz cos obxetivos que me poño. Ca tranquilidade de que si non é meu consciente, sera outro o que interprete noso presente.

Besar, que mas grato placer, en la comunicación del ser.

Deixade que cos bique, deixade que meus beizos vos acaricien.

Deixademe bicarvos no mais fondo do corazón.

Un bico grande, con toda a ilusión.