Gracias por ler e comentar,

y cuenta el de la triste figura, allá en Tuiy, su ciudad:

Gracias por ler e comentar, que diso se trata, en entrar a debate, de como se han de organizar as sociedades, (a lo menos por miña parte).

A realidade o é todo, e o slogan e unha simple definición do que poden ser as “Políticas” para organizarse na sociedade.

E o meu slogan é: “con fe, para adaptarse ao entorno”. E non dudo que todo pode ser un conto.

Decidir, o que é decidir, pouco ou nada decidimos, a lo menos no conxunto do universo. Que queiramos ou non, tamen é realidade.

Un gran de mostaza posto nunha balanza, pode co tempo decantar para seu lado o peso.

-ti e Tuiy, ven sendo o mesmo, e que cada un decida no seu adentro.

O que eu pretendo é centrar o debate na “supervivencia dos individuos” na sociedade que dia a dia estamos creando.

E vaiamos por iso, vostede dicía: “e paga cristo”

-A hora de por a comida na mesa, toda a Familia é unha.

E Toda a Sociedade ten que ser unha.

Loxicamente, si comprendemos ben o presente.

-con iso de que paga cristo, venme a recoñecer a capacidade de produción da sociedade.

Agora o debate ten que centrarse no “algoritmo” para que encaixe.

Sabendo que o “Diñeiro” so é un invento dun “valor supuesto”, un gran invento por certo, pero so un simple invento. Por iso para min, ese “algoritmo”, ten que estar composto polas Proteínas, Vitaminas e demais partículas para soster o corpo dos individuos.

e trás outra batalla perdida, seguimos na loita pa encaixar as palabras.

-quen o paga?, quen o paga?.

-pagámolo todos, e sufrimos e recibimos segun o que decidimos.

Loxicamente, que un so non decide nada, pero pode ser semente para un grupo nutrido de “voluntarios por un soño”, e que ninguén pase fame neste pobo, e poidan crear e recrear  ese futuro inminente.

-iso non o dudemos, o de que o paga Cristo, a través do misterio da Santísima Trinidade. O espiritu humano, que para o bo e para o malo, asociase para ir corrixindo os individuais vicios. E a hora de pagar, paga todo Dios, que tamen é cristo.

Teoloxías a un lado, apliquemos a lóxica ao falado. E centremos o debate de como podremos sobrevivir nun futuro, os individuos das novas sociedades. Que queiramos ou non, estemos ou non, ese futuro chegara implacable.

Centremos o debate, “na Supervivencia dos individuos nas sociedades modernas”,

¿como facemos para ter todos, a lo menos como minimo, alimento e abrigo?

Sabendo que o conxunto das Sociedade ten capacidades.

Como seres intelixentes, buscamos sempre a idea que nos encaixe no presente, nese presente que cada un temos na mente. E si temos unha boa altura de miras, seremos quen de encaixar un futuro mais alagüeño.

Estemos atentos, ao que nos di o noso entendemento.

-aquí, paga todo Cristo, e ninguén se escapa ao fisco.

-financiación aparte, si a loxica o fai posible, ¿por que a Sociedade non se abre a novas formas organizativas?. Poden ser coexistentes co libre comercio, non o dudedes.

E nisto, todos os candidatos a alcalde de Tuiy meu pueblo, pasan de puntillas como si non fora con eles a cousa. E logo todos alardean, de que estan pendientes das peticións das xentes. ¿de verdade que realmente credes que o “sistema piramidal” nas sociedades funcionan?. Non sexades ilusos, non sexades obtusos. Ou somos quen de organizarnos, as sociedades, cubrindo o básico, ou esta sociedade tende ao fracaso.

Eu o miro esperanzado, de que a semente plantada nas conciencias, vaia facendo seu traballo. E no debate publico ir encaixando.

Agradecido Sr. Quiroga, de compartir pensamentos, aínda que nalgunhas cousas non teñamos o mismo punto de vista.