debate parte 1ª

y cuenta el de la triste figura, allá en Tuiy, su ciudad:

Chegaban nosos amigos da aventura dos “poéticos soños”, e antes de voltar as entrañas do libro, quedou don Quijote pasmado escoitando unha dulce canción.

-escoita Sancho, que mil demos me leven si naquel moble esta presa esa doncela que esta cantando.

-deus non o queira meu señor, que escoitei de viva voz, que ese aparello chamase “radio”, e que un, dende a outra parte do mundo, nos pode aquí estar falando.

-dende logo Sancho, non me crees o acontecido na “cueva de Montesinos”, e me veis a decir que dende Australia nos poden estar falando. Imos aló que quero liberala do seu meigallo.

-sonche cousas das tecnloxias, e dos avances da humanidade, dixo Sancho.

E acercandose parou a canción, e puderon escoitar que decian:

“luns vinte de maio as vinte e unha horas, gran debate na Radio Municipal de Tuiy”.

Estando presentes os seis candidatos a alcaldía da cidade”.

-Bateran y rebateran dos asuntos mais cruciais para vida, dixo Sancho, ou iso se lles espera.

-Sancho, dixo don Quijote, como seres “intelixentes” buscamos sempre a idea que nos encaixe no presente. E con un pouco de altura de miras, a sociedade a de ser quen, de crear e recrear un futuro mais halagüeño.

Escoitemos Sancho, escoitemos atentos, a iso que a eses candidatos lle saen de dentro, sempre podremos aprender algo, ainda que sexa o que non debemos.

Escoitemos atentos ao que dicen, e no camiño, estemos atentos as ideas, as palabras que saen das súas cabezas e expresemos todo aquilo que dicte noso sentido.

e Atentos quedaron a “Radio” nosos amigos, escoitando o “máxico” aparello.

atentos ao debate dos candidatos.