y cuenta el de la triste figura, allá en Tuiy, su ciudad:
CANDO OS TRASNOS VOLTARON OS NOSOS MUIÑOS
Conta a historia, que sentado o caron das augas cristalinas do Tripes,
o son da naturaza falandolle, e ollando para suas mans,
as cales acababan de poñer a falar as moas do muiño da Devesa,
decia pra si:
-un consegino facelo soar, pero o soño de arranxar todo o entorno cos seus muiños,
correndo a auga polo medio coma si fose a sangue da vida,
“non, eu só, non son capaz”.
Nese momento foi cando seus soños escomenzaron a facerse realidade,
-¿Cómo conseguir ilusionar un grupo de persoas?, preguntabase.
Pero sabia que esa era a primeira cousa que tiña que intentar.
E empezou a darllle voltas na cabeza, hasta conseguilo sin mais.
as suas ilusións forense compartindo, forense mezclando entre as xentes,
E nos hoxe aquí, os queremos felicitar. Por todo ese traballo conxunto,
que nos fai sentir orgullosos, e formar parte dese precioso lugar.
E cando as augas soan no rodicio, alegranse os Trasnos do bullicio.
Tamen nos alegramos por aprender, que entre todos saen as cousas millor,
E para realizar todo a quilo que queremos, tan so hai que darse conta,
que un solo non é capaz, e ilusionar as persoas fai que o camiñar se faga realidade.
Gracias, a Asociacion de Muiños e Fariñeiros, por todo ese traballo que o facedes sin mais.
Conta a historia, que sentado o caron das augas cristalinas do Tripes,
o son da naturaza falandolle, e ollando para suas mans,
as cales acababan de poñer a falar as moas do muiño da Devesa,
decia pra si:
-un consegino facelo soar, pero o soño de arranxar todo o entorno cos seus muiños,
correndo a auga polo medio coma si fose a sangue da vida,
“non, eu só, non son capaz”.
Nese momento foi cando seus soños escomenzaron a facerse realidade,
-¿Cómo conseguir ilusionar un grupo de persoas?, preguntabase.
Pero sabia que esa era a primeira cousa que tiña que intentar.
E empezou a darllle voltas na cabeza, hasta conseguilo sin mais.
as suas ilusións forense compartindo, forense mezclando entre as xentes,
E nos hoxe aquí, os queremos felicitar. Por todo ese traballo conxunto,
que nos fai sentir orgullosos, e formar parte dese precioso lugar.
E cando as augas soan no rodicio, alegranse os Trasnos do bullicio.
Tamen nos alegramos por aprender, que entre todos saen as cousas millor,
E para realizar todo a quilo que queremos, tan so hai que darse conta,
que un solo non é capaz, e ilusionar as persoas fai que o camiñar se faga realidade.
Gracias, a Asociacion de Muiños e Fariñeiros, por todo ese traballo que o facedes sin mais.
Unos molinos de piedra,
Que un riachuelo hila,
Con la más cristalina agua,
Y al contemplar ese hermoso paraje,
Es como tomar un puro brebaje,
Haciendo que te relajes.
Mana de esta tierra.
Tierra de campos,
Tierra de aguas,
Tierra que nos alimenta.
Tierra de campos,
Tierra de aguas,
Tierra que nos alimenta.
Soan as gaitas nos camiños,
É día de festa de burros e muiños,
Soan as augas nos regueiros,
É día de papas e pan de millo,
Soan tambores e bombos,
Alegría de vellos e nenos,
Festa de xentes que andan nos carreiros,
Festexan a recuperación do entorno
e dos burros fariñeiros,
burros que nos acompañan os muiños,
burros que nos levan polo camiño.
É día de festa de burros e muiños,
Soan as augas nos regueiros,
É día de papas e pan de millo,
Soan tambores e bombos,
Alegría de vellos e nenos,
Festa de xentes que andan nos carreiros,
Festexan a recuperación do entorno
e dos burros fariñeiros,
burros que nos acompañan os muiños,
burros que nos levan polo camiño.
sons de gaitas,
amores polos espacios naturais,
amores pola historia,
amores sin mais.
amores polos espacios naturais,
amores pola historia,
amores sin mais.
No hay comentarios:
Publicar un comentario