A Virxen do Carmen

A virxen do Carmen, Levarona en romeria,

Sairon de Santo Domingo, Baixarona pola marina.

A virxen do Carmen, Levarona nuha lanchiña,

Subiu o alcalde, Con toda a camariña,

A virxen do Carmen, Levarona polo río,

Aconpañada de mariñeiros, Franqueada polos riveireños,

A virxen do Carmen, Levarona Baixo a ponte,

Tiraronlle petalos de flores, E canticos dos señores.

A virxen do Carmen, Subirona polo río,

Surcando sentimentos, Xogando co momento.

A virxen do Carmen,

De volta as costas polo camiño, Levarona de novo para Santo Domingo.

Portada por pensamentos divinos, Que arrastra o xentio.

Aí! virxen do Carmen!.

Ti que xuntas a de-votos, No interes do poderio, Que nas ideas confunden ao xentio.

Un milagro che pido.

Aí! virxen do Carmen!.

A queles que detrás de ti camiñan, Que sexan conscientes da vida.

que Os rezos podran apaciguar a fatiga,

Pero sin buscar a solución, Non se atopa saida, A os problemas que temos na vida.

Dalle palabras para que falen dende a razón, Ainda que está non sexa divina,

Que as razóns do divino corazón, solo sirven cando non tenemos claro unha saida.