viernes, 15 de noviembre de 2019

A economia cuántica


y cuenta el de la triste figura, allá en Tuiy, su ciudad:


Pinceladas de Deus, cas mans da humanidade, donde todos somos parte. Concretando ideas, con expresións graficas.
A traves das palabras, chegaremos a comprender nosa alma.

A realidade outra vez superando os limites do raciocinio,
xogando co espazo-tempo ea relatividade do momento, xogando co pensamento.

A economía cuántica. Que dende cerca, se comporta doutra maneira.


Dereito e historia,
macabra memoria,
estados e nacións,
xentes de toda condición.

Esixencias sociais,
pensamento e intelixencia natural.

Entropía, todo é tempo nesta vida.
A natureza da luz, buscando outro orden, consciente do seu presente.

Y por casualidad, fui consciente de mi realidad, alejada del principio de conservación, evolucionando segun la opinión.
E na busqueda, esta a diversión.

O efecto cuántico, na realidade do pensamento.
Eu son o que aprendo.
E no medio da Sociedade, eu son un mais, na realidade das partes.



-”aumenta a pobreza sebera, e ter un traballo xa non sirve para salir da miseria.” un 18 por cento da poboación, e aumentando ano a ano.
¿que esta facendo o goberno de Tuiy meu pueblo, para evitalo?.
Para correxir esa enfermedade mortal da sociedade.
Fagan algo, antes que a “metastasis dos fanatismos” alcancen o poder establecido. Logo sufriremos mais para conseguilo. Non deixemos que de novo a barbarie faga sufrir a humanidade.

Miña recomendación, é a de sempre, o reparto do basico para o pesente, T.B.A., Tarxeta Basica de Alimentación.


Entregarse ao destino, e que este obre o milagre.
Puntualmente, superando o raciocinio do presente.

Útopias, dicen algunos. Pues no ven mas allá de su mundo.


A mente humana esta constantemente enfrentandose ao reto de eliminar o sufriento, ¿por que sinon toda a organización dos pueblos?.

Quixera facer un chamemento ao pensamento que se cala, un chamamento as xentes do pueblo.
Busquemos afrontar supervivencia dos individuos, dende conxunto, dende a Sociedade, sabendo que todos somos parte.

Apuntemos maneras,

sensaciones,
ilusiones,
emociones,
pasiones,
y en ese orden ante la vida.


A confianza e clave, para sentir que se avanza.

La humanidad no nació aprendida, y se tiene que ir sabiendo en su día a día. Razonemos como un solo elemento.
Si se quere, podese.

No hay comentarios:

Publicar un comentario