y cuenta el de la triste figura, allá en Tuiy, su ciudad:
Pinceladas
de Deus, cas mans da humanidade, donde todos somos parte. Concretando
ideas, con expresións graficas.
A traves
das palabras, chegaremos a comprender nosa alma.
A realidade
outra vez superando os limites do raciocinio,
xogando co
espazo-tempo ea relatividade do momento, xogando co pensamento.
A economía
cuántica. Que dende cerca, se comporta doutra maneira.
Dereito e
historia,
macabra
memoria,
estados e
nacións,
xentes de
toda condición.
Esixencias
sociais,
pensamento
e intelixencia natural.
Entropía,
todo é tempo nesta vida.
A natureza
da luz, buscando outro orden, consciente do seu presente.
Y por
casualidad, fui consciente de mi realidad, alejada del principio de
conservación, evolucionando segun la opinión.
E na
busqueda, esta a diversión.
O efecto
cuántico, na realidade do pensamento.
Eu son o
que aprendo.
E no medio
da Sociedade, eu son un mais, na realidade das partes.
-”aumenta
a pobreza sebera, e ter un traballo xa non sirve para salir da
miseria.” un 18 por cento da poboación, e aumentando ano a ano.
¿que esta
facendo o goberno de Tuiy meu pueblo, para evitalo?.
Para
correxir esa enfermedade mortal da sociedade.
Fagan algo,
antes que a “metastasis dos fanatismos” alcancen o poder
establecido. Logo sufriremos mais para conseguilo. Non deixemos que
de novo a barbarie faga sufrir a humanidade.
Miña
recomendación, é a de sempre, o reparto do basico para o pesente,
T.B.A., Tarxeta Basica de Alimentación.
Entregarse
ao destino, e que este obre o milagre.
Puntualmente,
superando o raciocinio do presente.
Útopias,
dicen algunos. Pues no ven mas allá de su mundo.
A mente
humana esta constantemente enfrentandose ao reto de eliminar o
sufriento, ¿por que sinon toda a organización dos pueblos?.
Quixera
facer un chamemento ao pensamento que se cala, un chamamento as
xentes do pueblo.
Busquemos
afrontar supervivencia dos individuos, dende conxunto, dende a
Sociedade, sabendo que todos somos parte.
Apuntemos
maneras,
sensaciones,
ilusiones,
emociones,
pasiones,
y en ese
orden ante la vida.
A confianza
e clave, para sentir que se avanza.
La
humanidad no nació aprendida, y se tiene que ir sabiendo en su día a
día. Razonemos como un solo elemento.
Si se
quere, podese.
No hay comentarios:
Publicar un comentario