Randufe e a festa de san Pedro.

y cuenta el de la triste figura, alla en Tuiy, su ciudad:

Randufe e a festa de san Pedro.

O baile do “raspa raspa raspita”.

O baile que dividiu a parroquia.

Esta contouma o Pancho cando fomos vendimiar a casa da Tía Adelina da Moucha.

Costume antiga da Parroquia de chamarlle a todas as persoas mayores tios.

-como que dividiu a parroquia, preguntei eu incrédulo.

-“si, tiña eu, o Pancho con setena e seis, uns catorce anos, eran as festa da Guia, e foi a primeira vez que vin bailar a saltos. A costume era bailar agarrados es suvindo as chaquetas, ao són das bandas de música. Pero aquel ano o Carlos do Melado que era o presidente, trouxo unha orquesta, e cando empezou a tocar aquel baile do raspa raspa raspita e os mozos a bailar a saltos e soltos, o cura o velos alporizou, que aquilo era un escandalo e hasta avisou a guardia civil e que marchava a dormir ao combento cas monxas na saravia, prohibindo que boltaran mais orquestas de esas para a festa”.

            E como a condición humana é asi, uns que estaban de acordo e outros non, e despois de varias reunios, decidiron facer a festa de San Pedro en Chans. A festa da xiventude, e a Guía para as vellas costumes.

            O cura que se chamava Don Gerardo, comentavalle ao Pancho, “pero ti manoliño, non miras que estar ahí bailando a saltos, podenlle salir malos pensamentos”, e contestoullo o Pancho, “¿os malos pensmentos non seran peores ao estar mais agarrados?.”