Tuiy, miña cidade.
Estuben hoxe paseando polos
teus adentros,
E Escoiteiche chorrar
coma un neno.
Berros de bocinas,
Dun pobo que agoniza,
Incesantes llantos,
Dunha cidadania
moribunda,
Tuiy, miña cidade
Escoiteiche chorar,
Coma difunto que vai para
o inferno.
É día de mercado,
A xente ten pouco
diñeiro,
E todo vai en detrimento,
Por un mal goberno.
Tuiy, miña cidade.
Vin por fora a ferida,
Donde brotavan os llantos
de agonia.
Chora miña cidade chora,
Pero non frotes mais na
ferida,
Que pode coller cangrena,
E ponlle algun remedio,
para que pouco a pouco
cure a ferida,
Tuiy, miña cidade.
Para os que sufren día a
día.
No hay comentarios:
Publicar un comentario