Pancho Cultural. Museo do Rural Galego.

 

y cuenta el de la triste figura, allá en Tuiy, su ciudad:

Pancho Cultural.

Museo do Rural Galego.

Pancho Cultural é unha fonte de ideas que se esta facendo realidade.

Pancho cultural é “terra fértil”,

donde todo un mundo de artistas,

esparcen súas sementes.

Doctos en artes graficas,

doctos en artes escénicas.

doctos en artes musicales,

doctos en artes manuales,

doctos como agricultores.

Doctos “baristas” sacando os millores sabores da vida.

Fértiles almas en plena sementeira.

Cultivando os campos e os sentidos co millor da súa colleita,

para enriquecer aos corpos e aos espíritus,

dos que polo Pancho se acercan.

Falando das mais amplias posibilidades que temos para sentir este mundo.

Largas e agradables charlas se suceden entre os distintos “actores” improvisados do reparto, que aparecen polo eido do Pancho de a diario.

Buscando acordes que reconfortan a os espíritus presentes.

Pancho Cultural nace ao redor de todos eses “Artistas”,

que no eido do Pancho a veces están presentes.

nese falar no día a día, vaise creando un movemento cultural sin parangón. Músicos, poetas, pintores. canteiros, escultores, costureiras, predicadores,

Arqueólogos, escritores, historiadores.

Todos eles soñadores. Eu un mais entre os presentes.

O Museo do Rural Galego, é unha parte de ese Pancho cultural, desde donde pretendemos expoñer o pasado, o presente, eo futuro na supervivencia das xentes que nas aldeas dos arredores viven.

Pondo en valor todos seus recursos, dandolle visibilidade a través das Artes.

O museo do Rural galego, esta situado nuns cubertos da casa vella do Pancho, ao caron da igrexia da Guía, en Randufe Tuiy. casa e finca donada a igrexia, por algun dos descendentes do mayorazgo de Arcos por unhas misas eternas, e que miña tatarabuela mercou ao “clero” por 500 pesetas, e foi quen fixo o canizo no ano de 1865. e que ainda hasta o ano de 1982 as cortes da vacas estaban debaixo da casa.

A nosa fortaleza é creer na naturaleza,

cunha idea ben abonada e tras remover as terras para que aireen o sistema, prantar con todo o cariño e ilusión a boa semente. Logo regala frecuentemente sin exceso, non vaia a afogar no presente, e procurando coidar que as hervas que saen o redor non malogren o seu crecemento.

Para que seus frutos sexan degustados pos todas as xentes do pueblo

O encaixe dos valores individuais, conformaran unha sociedade mais digna.

Voluntarios por un soño,

que ninguen pase fame neste pobo.

con fe, para adaptarse ao entorno.