y cuenta el de la triste figura, allá en Tuiy, su ciudad:
Despertar
la curiosidad de vuestro interior y descubrir nuevos conceptos de comprensión.
A
filosofía dun tempo indefinido, nunha realidade sin sentido.
Alineados
con el absolutismo se presentan los individuos.
La
pobreza expansiva, la oscuridad de la brisa. La Opulencia de la clases medias.
No somos
ni de aquí ni de allá, somos de donde contemplemos las estrellas.
A loita
continua, nese modelar a sociedade como unidade.
Aquel
que tenga capacidad de análisis, que observe detenidamente el comportamiento
del grupo en defensa de sus intereses. Las gentes somos afines a unos u a otros
por un sinfín de actividades del día a día.
Y cada
mañana al despertarnos ya tenemos el día programado, aunque no hagamos nada de
lo acordado. Después del imprescindible
y necesario aseo de lo personal en todos sus conceptos, ya asimilado por el
inconsciente que te lleva de un lado a otro de la mente, ya sin preguntar como
es el presente.
En un
momento personal con sus manías. España es una historia que cada uno tiene en
su memoria.
Relacións
antropoloxicas das culturas.
Unha
sociedade que non da encaixado os sentimentos de pertenencia a grupo. Nacións
donde emanan os embruxos.
Y los
inveciles idealistas que pintan sus sueños como únicos. Pretenden un estado
para la nación que ellos han acordado. La organización de un territorio dado,
regido por el totalitarismo, incapaces de comprender mas alla de su culo, de su
culto, por si se hiere su orgullo.
-nun
futuro mais cercano que lonxano, conseguiremos encaixar as nación no estado.
Caminos,
sueños divinos, comercialización del espíritu.
Una
carrera por la salud de los individuos. La eficacia en la función publica. Una
defensa de todas y cada una de las células que conforma la sociedad.
Si, en
esta lucha continua por la supervivencia, adaptandose al entorno, es la que
estamos a analizar.
Discursos
y contradiscursos.
A min que basen o dereito no pasado, en non no
futuro, dame un pouco de llullu. Un pouco asi que che arrepian os pelos. Que se
che poñen os pelos de punta polo medo.
Si
quieren retroceder en la historia, que vallan al principio de los tiempos, al
principio de todo pensamiento. Lo de mas, son ideas y conceptos, un conflicto
continuo entre las partes de un consciente inconcreto.
- a
comunicación é cada vez mais barullenta, en todo aparece a duda na veracidade
dos asuntos.
¿por que
esa confusión a hora de pensarnos o que somos?, mira que se escoitan tonterias
e paridas, a cada cual mais grande, e embobadamente comparten.
¿simples
neuronas repetidoras do que outros falen?. Non, non entendo a capacidade de
raciocinio polas partes. Porque non creo que comulguen con todas esas
palabrerías informativas.
No
fondo, ese expresar que temos, non sexa mais que o sentido que lle damos ó
estar no medio da manada.
E si,
esa é a confirmación da condición humana. Que na liberdade de pensarse, ten a
patoloxía dunha sociedade idílica no individualismo do seu sentido. Todos gritan, ¡que bueno es lo mio!.
La
relación de unos para con los otros, es una relación con el entorno, con lo que
somos.
el sol
reflejava el pasar del tiempo sobre las telas de araña que cubrian el petador
de la puerta. Ya no hay recuerdo de la ultima alma que llamo para cobijarse
dentro. Se mantenia a la espera de que alguien llegara y sin ninguna vergüenza
petara.
Pum pum
pum, y resonaron hasta los cimientos de la ciencia. Una eterna espera del que
observa desde la prespectiva de un consciente colectivo. Continuo paso del
tiempo vivido.
Acercase
a batalla final pola independencia.
Primeiro
descartamos que o faraón fora Dios, logo descartamos que o emperador fora seu
representante. “darlle a Deus o que é de Deus, e darlle ao Cesar o que é do
Cesar”.
Agora,
un novo
concepto filosófico Político para estes tempos, constitucionales elementos.
- así
como temos asimilado a separación de poderes iglesia- estado. Por que non
asimilamos tamen a separación de poderes Nación-estado?.
Toda
anha sociedade libre de culto, donde se poida practicar calquer relixión,
calquer nación.
Sin
absurdos poderes de contradición.
Un
estado é a organización de un territorio dado.
Unha
nación é un sentimento de pertenencia a grupo, en usos e contumes.
Baixo un
estado, pode haber tantas ou mais nación que población. Non deixemos entre
todos de organizarnos.
As
nacións moven sentimentos en grupos pechados. Solo un estado plurinacional é
quen de encaixalos.
-a favor
y en contra se repiten en sus conclusiones. Los simbolos y su exposición en
publico, banderas de cualquier grupo.
¿miña
nación?. Pregúntanme cal é miña nación.
Todas e
ningunha, en todas sintome parte, pero non comulgo ca totalidade dos seus
ideales, mais ben escasas referencias en partes.
No hay comentarios:
Publicar un comentario