jueves, 19 de octubre de 2023

A Realidade Social, ea Política institucional.



y cuenta el de la triste figura, allá en Tuiy, su ciudad:

A Realidade Social, ea Política institucional.


Andas postos no decoro protocolario, exhibindo unha cultura teatralizada.


A filosofía é a encargada de manternos conscientes no noso día a día.

Cada vez que nos paramos a preguntar un ¿por qué?, o tempo detense e sentimos o pracer de estar vivos.

A filosofia é a responsable de crear novas realidades.


¿como chegarón a ser “funcionariales” as celulas de calquer persoa?


Ideas aceptadas, sub-atomicas.

As conexións neuro-espaciais na comunicación dos ideales.

Amenazas existenciales dos animales.


Unha fabula.

A revolución das criticas, a liberación das victimas.


-o mercado amigo, o mercado.

Que os xuzguen ainda que non esten presentes.


Ruido de sables no aire,

con cheiro a azufre que corta a visión,

na boca do inferno toda a poboación. Estados sin convicción.


Para que un Estado sexa forte, cún apoio masivo.

Ten que garantir o básico a todo individuo.


Ruido de sables, e como nos “maravillosos anos vinte”,

os xardins de Versalles lucen as mais lindas flores.


Aquí, en Tuiy, na cidade do Imperio a 2023 anos antes de Cristo.

E siguen as batallas contra os “homes do norte”.

O imperio do Poder, que na Cidade descansa,

sin consciencia do futuro que lles agarda.

Unha cidade aséptica, sumida no seu día a día.


Si non o imaxinan, seran obricados pola imaxinación dos mais “espabilados”.

E cúnha aceleración do saber, quedanse co “debe” o co “haber”.


Os movementos das “masas” idealizadas, como apoio aos gobernos con ideas escasas. O ímpetu da “manada”, buscando formulas mais axeitadas.


Na retorica teñen súa baza,

pois son oradores excelente de praza.


Expoñendo o que desexan escoitar os presentes,

pintan a vida Social de mil cores diferentes,

e pérdense a hora de axudar as xentes.


Cultura de palacio, refinados actos.

De busca vidas literarios.


-si, pecamos. Pecamos de inxenuos, a hora de presentar nosos “proxentos”.

Radicales, en calqueira das formas sociales.


Voluntarios por un Soño.

Que ninguen pase fame neste Pobo.

Con fe, para adaptarse ao entorno.




No hay comentarios:

Publicar un comentario