viernes, 30 de junio de 2017

Pleno ordinario , Tuiy como escenario.


y cuenta el de la triste figura, allá en Tuiy, su ciudad:

Causa efecto del talento de Tuiy mi pueblo.
Pleno ordinario , Tuiy como escenario.

Tarde de jueves tomando unha cervexa na terraza do cafe Museo, diante da porta da Pía, abrebadero donde purificaban suas anomalias. Antes de ir a o pleno ordinario que convoca a alcaldía. Tuiy como punto de partida.
Tres dimisionaros presentan súa valia, deixano para posicionarse cara alcanzar o poder por outra via.
Pasan os asiduos, acercase un compañeiro, saudamonos e falamos das mocións e das  emocións que as encamiñan. Falamos das distintas forma que hay para gañarse a vida.
Pasan vellos dinosauros que foron algo nos seus dias, ahora fosiles que entorpezen as ideas clandestinas.
Xa no salon de actos a espera de que cheguen os representantes das ideas, alma mater de calquer sociedade que se preste.
Punto un, resolución da alcaldía......bla bla bla bla......
Conceptos e formas.
En Tuiy, dende o salon de plenos, a xoves 29 de San Xoan do 2017 cando son as 19 e 7.
Pleno sin contido, escomenza o teatrillo.

Xa non aparecen os dimisionarios, toda unha falta de respeto ao pueblo que representan.
Ningunha consideración polas renuncias, absurdos puntos de vista.
¿por que se van?¿ya fueron seducidos por otros amores?¿ya llegaron a mejores conclusiones?.
¿Un adios sin condiciones?

Cosas vereis amigo Sancho, que no importa quien esté, que todos confiesan el mismo santo. Ese poderoso caballero que describía un tal Quevedo. Donde los asuntos del bien común pasan por dejar su nombre escrito como alcalde de Tuiy.
Y quedara para los alardes de la historia, de esa historia que alberga esta vieja ciudad.
Que en manos de la inocencia deja la libertad.

Entra para aprobación el control en el exceso de ruido, sin representantes para debatir las partes. Escusas ponen para decir que no estan de acuerdo con la medida. Y con equidad y justicia aceptan las leyes que marca su doctrina, aunque no sea del agrado del pueblo que le a votado.
Un Tuiy cheo de ruídos desorbitados, que non deixan descansar en paz as almas, que no seu interior habitan.
¿como combinar el ritual de apareamiento de las gentes que de marcha van al
encuentro, con la necesidad del descanso de los moradores del pueblo?

Imposible, si no buscamos otro sitio donde se sientan comodos, unos o los otros.
Xente afin, se absteñen porque non estan convencidos. ¿decisións dos pensamentos elexidos?.
Ordenanzas con nada que decir, solo na cuantia choran seus medos.
Contemplación no valor das competencias, opcións das cuantias,

E si foi antes a jaliña co juevo, e logo son eu o que di tonterias.
Primeiro leyes e despois poderes. Equipamentos para captar a amplitude de onda dos pensamentos que tedes.
Un conto historia, isto que ilustro casi de memoria. Plantas de sandía que tras a moción convértense en melóns. Liberales por condición.

Unha sandia, un libro, e xunto ao concello un sabio. Venden a comunidade, tocan a flauta para que os ratos escapen, fenden a rocha para convertela en arena e edificar mais casetas, e limpian con sosa as carreteras. E para a Alcaldía algun que se preste a tal fantasia.

“non miraban mais alá que dous palmos de narices”, e non distinguían os melóns das codornices.
por convencemento ou por aburrimento, deliveracións dos sabios neste momento.

E despois do conto, nin un so aplauso e sin moraleja
 Ruidos ruidos ruidos. Oito a favor, cero en contra, seis abstencións.

O resto, preguntas de arranxos barrios, sin preocuparse cal e o protocolo para eses casos.
E remata o pleno ordinario, donde pouco ou nada foi extraordinario.

Con el deseo de que los nuevos personajes mejoren las artes,
que sean mas interactivos, para sacarle mejor partido.
Que hablen que cuenten, cuales son sus presentes.
Que piensen bien cuales sus referentes.

Y que sueñen, que sueñen sobre las tablas del escenario, que dará para hablar a todo el vecindario.

Yo, me sumo al reparto. Para el próximo pleno, que se prevé extraordinario.



No hay comentarios:

Publicar un comentario