O paso da Jolondrina;
Donde cabaleiros andantes
pasan todos os días,
Pensamentos que sobre
burros camiñan.
A golondrina viu dende as
americas,
E Baixo a ponte fixose forte.
Jolondrina que añida
alto,
E poucos a miran,
Jolondrina, ese vicho que
voa,
e non camiña.
E no camiño topouse un
día,
Co corvo, ca peja e co
burro.
O corvo, co humor que lle
caracteriza,
da gracias en voz alta,
pola volta da Jolondrina.
que en camiños de terra e
con merda,
hai moitas moscas que
andan arredor dela,
suculento manxar da
Jolondrina,
moscas o redor da merda.
A peja, que é a mais fina
ela,
Ata o campo lle
asfaltaron,
Para poder sacar a herba.
E o burro, que era o que
mandaba,
Foise dicindo, si si,
veremos mañana.
Fabulas de las que hoy se
hablan.
A Jolondrina, que facia
pouco que se instalara, (na
politica).
Quixo descubrir cal foi a
causa de tal farándula.
E aquí,
o relato que fixo a
Jolondrina do paso,
donde se xogan alguns o
fracaso:
Todo escomenzou fai uns
catro ou cinco anos atrás,
Ainda non viñera a parar
a estes dominios,
Voando dende o outro lado
do inmenso oceano,
Que separa os continentes
do contenido,
Como Jolondrina atrofiada
de patas,
Voando sempre sin sentido.
A primeira vez que vin
esta terra,
apasionoume,
enamorome,
enfeitizoume,
puseiume,
fixome sentir parte dela.
o regato San Martiño,
aida que sempre baixa
millor,
unha castaña con un grolo
de viño.
o alto do Coello, co
monte seixos albos de compañeiro,
Cheos de historias
gravadas en pedra,
Desfeitas pola insensatez
dos que gobernan.
os verdes campos,
medio abandonados,
as augas cristalinas,
polígono arriba,
sumidoiros que non se
arrejlan,
por que non se miran.
a saber para onde vai a
merda.
e un sinfín de detalles
mais,
como parte do decorado
desta sociedad,
o regato separa dous
barrios,
-a parte dos jallitos,
donde van todos juntitos,
¡e logran seus
obxetivos!, (¿?),
-a parte dos pavos, donde
cada un vai polo seu navo,
¿e lograran seus
obxetivos?, (¡!).
E por ese tempo,
o frenesi do crecemento,
programou un vial para ir
mais rapidos e contentos.
Cara o mar, terra
codiciada polo cemento.
Que en pouco tempo,
tiñan pensado montar
chales hasta no inferno,
orgasmo del querer y no
puedo.
Como en toda obra de
envergadura,
Ten unha afectación sobre
os barrios donde se executa,
Vias de servicio,
de paso o de regadio,
augas da chuvia,
todas salindo polo mismo
sitio.
O barrio dos jallitos,
todos xuntos protestaron,
E os camiños lle
asfaltaron,
O barrio dos pavos,
todos con asuntos
propios,
por pedras seguiran
pasando,
E o burro,
que si non escoita
berros.
seguira rebuznando.
Moralexa.- rebuznemos
pues, el alcalde nos esta escuchando.
Jolondrina Jolondrina, sejiremos
o relato outro día.
Que o xoves 26 de setembro temos que acudir ao
pleno municipal as 8 da tarde.
Esixamos coherencia,
SENON, NON NO LO ARREGLAN
NUNCA.
Polo arranxo do paso da
Jolondrina.
No hay comentarios:
Publicar un comentario