y cuenta el de la triste figura, allá en Tuiy, su ciudad:
no Ágora do Rural Galego:
un simposio vacío de alimentos
e bebidas que nos manteñan contentos.
Un simposio, no mantemento de camiños e carreiros.
Tan necesarios como superfluos.
No Ateneo do Pensamento Galego,
faltame o debate na supervivencia do Pueblo.
voluntarios por un soño.
que ninguen pase fame neste pobo.
con fe, para adaptarse ao entorno.
No hay comentarios:
Publicar un comentario