miércoles, 10 de septiembre de 2014

Sábado día 6 de setembro do 2014, as 16:50.

y cuenta el de la triste figura, alla en Tuiy, su ciudad:



Sábado día 6 de setembro do 2014, as 16:50.

Fan a presentación da antiga escola.
Chegan os medios de comunicación,
Chegan gaiteiros para a ocasión.

Ensaian as notas,
Afinan os ritmos,
Redoblan os políticos.
Ensaian a sua repercusión.

Soa o queixume dos pinos,
¿Dónde estará o fogar de Breogan?,
Espíritu de Pondal.

O día apareceu nublado, con algun chubasco, como pregoara Peman.
A tarde foise abrindo,
E reflexiva o sol sobre a vella escola da ilusión.
Esa que uns veciños ergueron, co sudor da emigración.

Seguia soando a gaita detrás dos claustros,
Achegase o pedaneo,
Alá vou, a ver que contan do pasado,
E que esperan do futuro.

Logo vos conto.

Terminou o acto,
Unha placa mais,
Unha reforma mais,
Que pasara a formar parte do recordo.

As suas anecdotas.
As suas vivenzas,
As suas crenzas.

Patrimonio inmaterial,
Patrimonio inmemorial,
Patrimonio social.

Pouso común das obras distinguidas,
Añoranzas das edades escolares,
Misterios de la vida,
Que buenos fuimos
y que malos son ahora los niños.

Locales que embrujas,
Lugares que enseñan las artes,
Paisajes de la mitología,


se aprendía con pizarra y pizarrillo,
con un librillo y el catecismo.

hoy llevan el ordenador.
¿Cuál saldrá más listo?

Profundidades que nos llevaran a un concepto distinto,
La enseñanza, es esperanza para la convivencia del conjunto.

Evolución de las ideas por los caminos de la vida.
Vivero de empresas,
La educación de las futuras promesas.
 

No hay comentarios:

Publicar un comentario